Ο φόβος της γνώσης και της άγνοιας. (μέρος δεύτερο)

Φόβοι με το «δεν γνωρίζω» :

Το άγνωστο, σε κάποιες περιπτώσεις μας οδηγεί να το φοβόμαστε.

Η άγνοια αυτή έχει να κάνει με το όλο μας μέλλον. Σε αυτή την άγνοια μπαίνει μπροστά μας κάποιες φορές όλο αυτό που βλέπουμε γύρω μας από τους δικούς μας ανθρώπους. Δηλαδή όταν είσαι 20 χρονών φοβάσαι τι ενήλικας θα γίνεις. Όταν είσαι ενήλικας φοβάσαι πώς θα μεγαλώσεις. Όταν μεγαλώσεις φοβάσαι όλα όσα έρχονται ως ασθένειες, ως απώλειες και ως θάνατος.

Ο φόβος της γνώσης και της άγνοιας. (μέρος πρώτο)

Κατά τον Πλάτωνα δύο φόβους έχει από τη φύση του ο άνθρωπος ..του κρότου και του ύψους. Κατά τη διάρκεια της ζωής μας αναπτύσσονται όλοι οι υπόλοιποι φόβοι.

Το θέμα είναι να βρούμε το πώς και μετά από το πώς να περάσουμε στον τρόπο όχι να τους πολεμήσουμε, αλλά να τους αγαπήσουμε και να τους οδηγήσουμε να φύγουν με την αγάπη μας. Καθώς αν πολεμήσουμε τους φόβους μας, εκείνοι όχι δεν θα φύγουν, απλώς θα «μάθουν» να κρύβονται και να μας βασανίζουν είτε παρουσιάζοντάς μας ξανά και ξανά συμβάντα, είτε να σωματοποιούνται.

Οι φόβοι μας λοιπόν χωρίζονται σε γνώση και σε άγνοια.

Σε γνώση :

Τι θα πει γνωρίζω ?

Συγχωρώ δεν σημαίνει συμφωνώ!

Οι οδηγίες για απελευθέρωση δική μας, αλλά και παρότρυνση του Θεού για να μπορούμε να ποιούμε το θέλημά Του είναι να συγχωρέσουμε όλους τους ανθρώπους και όλες τις καταστάσεις.

Όμως με την έννοια συγχωρώ, δεν σημαίνει συμφωνώ με όλα όσα κάνει, λέει ή σκέφτεται ο άλλος, δηλαδή ο κάθε συνάνθρωπός μας. Αλλά με την στάση μας αυτή, «συγχωρώ», του αφήνουμε τον «χώρο» να πράττει όπως θέλει χωρίς αυτό να μας επηρεάζει και χωρίς να μας ενοχλεί. Του λέμε δηλαδή μέσα από την συγχώρεση, ότι από μας είναι ελεύθερος να κάνει ότι θέλει και να είναι αυτό που θέλει.

Η χειρότερη απουσία… είναι το μαζί.

Πόσοι άνθρωποι άραγε είναι μαζί και στην ουσία δεν είναι μαζί? Πόσο μέσα στον ίδιο χώρο, σπίτι η παρουσία είναι απουσία ?

Η χειρότερη απουσία είναι αυτή που όταν είσαι μαζί, δεν είσαι μαζί. Να είσαι με τους ανθρώπους σου και να νιώθεις ένα κενό μεγάλο. Να νιώθεις μόνος και την καρδιά σου άδεια.

Τοξικότητα…

Τα συναισθήματα τα οποία τα κινεί το εγώ και μέσα από τον διαχωρισμό θετικών και αρνητικών ανθρώπων, καταστάσεων, ή σκέψεων … , φτιάχνουμε σενάρια του πρέπει μέσα από το δίκαιο και άδικο των ανθρώπων – εγώ, μας γεμίζει λοιπόν κακία, μίσος, θυμό, ζήλια … μιας και τα πράγματα δεν έρχονται όπως είχα σκεφτεί ή υπολογίσει .

«Μάχαιραν ἔδωκες, μάχαιραν θά λάβεις» (Ματθ. 5,3)

Γιατί βλέπουμε μόνο τό μαχαίρι πού παίρνουμε;...

Ας πάψουμε να πονάμε και να κλαψουρίζουμε για το «μαχαίρι» που νομίζουμε ότι μας έμπηξε κάποιος και ας αναλογιστούμε πόσα «μαχαίρια» μπήξαμε εμείς στο παρελθόν στους συνανθρώπους μας και τους αφήσαμε «αιμόφυρτους» κάτω χωρίς να δώσουμε σημασία και τα ξεχάσαμε.

Ένα είναι σίγουρο..ότι τίποτε δεν είναι σίγουρο.

Εξασφάλιση, σταθερότητα αυτά είναι που ζητάει ο καθένας από μας για να νιώθει ηρεμία και χαλάρωση.

Όμως αν δούμε τη ζωή με ολοκληρωμένη αντίληψη, θα παρατηρήσουμε ότι τίποτε δεν είναι σίγουρο. Όχι αυτό δεν είναι αρνητική διαπίστωση, ούτε πεσιμιστική, αλλά η πραγματική διάσταση της ζωής.

Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες τη δικαιοσύνη.

Μία σαφέστατη φράση.

Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες τη δικαιοσύνη, αυτοί χορτασθήσονται. Η οποία φράση συνδέεται απόλυτα και με το σημείο που λέει ο Κύριος μας, αυτοί που θα χτυπήσουν θα τους ανοίξει, αυτοί που θα ζητήσουν θα τους δώσει.

Ποιοι όμως, πώς και τι να ζητήσουν ?

Το τίμημα της σιωπής

Η σιωπή είναι ένας «οδηγός» ο οποίος αν δεν έχει βάσεις, τελικά μας οδηγεί να βιώσουμε επίπονα κομμάτια, κυρίως εσωτερικά.

Η σιωπή για να βιωθεί στο απόλυτο, στο ουσιαστικό αλλά κυρίως στο προστατευτικό χρειάζεται να συνεργαστεί με την εσωτερική ειρήνη, την εσωτερική γαλήνη, την εσωτερική αρμονία.

Καθώς η σιωπή αν δεν συνεργαστεί με τα παραπάνω, μόνο σιωπή δεν είναι. Αλλά είναι απλώς ένα «δεν μιλάω».

Πνευματικό Σύστημα Φοίνικα σεμινάρια Αθήνα & Θεσσαλονίκη Δεκέμβριος 2016

Ένας πλήρης οδηγός εκπαιδευτικός, βιωματικός, θεραπευτικός,  μέσα από 12 Ανώτερα Σύμβολα και επιγνώσεις για να μπορέσουμε να αποκτήσουμε απόλυτο έλεγχο του εαυτού μας σε όλους τους τομείς και όλα τα επίπεδα.

Η αποκρυπτογράφηση της αδικίας.

Κανένας δεν μας φέρεται άδικα στην ζωή μας. Αδικία δεν υπάρχει, αρκεί να πάρουμε τον δρόμο από την αρχή για να δούμε την αλήθεια.

Τι είναι η αδικία τελικά?

Να δίνεις από το υστέρημα σου … λέει Εκείνος.

Να στερηθούμε για τους άλλους, μας ζητάει Εκείνος. Να στερηθούμε για την αγάπη. Να δώσουμε δηλαδή στους άλλους από τον πολύτιμο χρόνο μας και από τις δικές μας ασχολίες.